Sprookjesachtig Udaipur en een tempelroute

Hi beste volgers, hier zijn we weer met een berichtje. 

We hebben Udaipur bezocht met het Lake Palace, een beroemd wit hotel midden op een meer – sprookjesachtig. Hier is een James Bond film opgenomen. Er is hier veel te bekijken en wij concentreren ons vooral op het City Palace. India heeft een rijke geschiedenis en veel pracht en praal. Dit paleis kijkt uit over het Lake Palace.

Daarna rijden we naar de tempel van Nagda. Met zeer verfijnde beelden en prachtig gelegen in de heuvels. De meeste sculpturen zijn nog volledig in takt en niet verminkt door 'anders-gelovenden'. Het is er een oase van rust en de tempel ligt vlakbij een lotusmeer. Ook daar in het midden is weer een tempeltje. Een waterbuffel jaagt met grof geweld een andere buffelfamilie uit het water.

Dan naar de tempel van Eklingji. We zijn wat vroeg en wachten een half uurtje voor de tempel opengaat. Er ontstaat een rij, eigenlijk twee: één voor vrouwen en één voor mannen. Als we eenmaal binnen zijn, wachten we voor de volgende poort. Ook in gescheiden rijen. Er wordt een mantra gezongen, zoiets van: 'shiri shiri sjamo, hiri hiri sjambo'. Dat gaat maar door. Af en toe gaan de handen omhoog. Het klinkt indrukwekkend tussen de twee hoge muren. Binnen in de tempel aanbidden ze de beelden. Vrouwen fluisteren in het oor van de zilveren nandi (beeld van heilige koe) en sommigen leggen twee vingers van een hand op de horens van de nandi. Ze bidden, buigen en luisteren naar de muziek. Een man met een harmonica zingt liederen en een ander trommelt buiten. Daarvoor  hebben we ontbeten met een peper gebakken in beslag, nog lekker ook.

Daarna volgt Nathdwara, een groot tempelcomplex midden in de stad. Het is een maand van pelgrims en langs de weg wandelen ze volop van tempel naar tempel. In deze tempel is het dan ook zeer druk. Er zijn weer voor mannen en vrouwen gescheiden rijen en het is enorm dringen. Kinderen worden bijna onder de voet gelopen en de hitte en vochtigheid maakt het allemaal nog benauwender. Allemaal zijn ze in extase voor de beelden van de goden. In allerlei nisjes en hoekjes en op het dakterras zijn goden te aanbidden en offers te brengen. In de drukte raken we elkaar kwijt. Na een uurtje vinden we elkaar toch weer. Ha, volgende keer betere afspraken maken als we elkaar kwijtraken.

Het was dus vooral een tempeltocht – indrukwekkend. Een echte aanrader, zeker in deze pelgrimsmaand.