Agra

Nou beste volgers, we hebben en achterstand met het plaatsen van berichten, dus hebben nog wat te doen....

Het verkeer vanuit Delhi is druk, heel druk. Het duurt uren voordat we het platteland bereiken. Daarna blijft het nog steeds op veel stukken vol met fietsers, tuk tuks, vrachtwagens en auto's. Het is in 12 jaar veel voller geworden. Maar de zigeuners met de trieste, dansende beren langs de weg zijn verdwenen. De dochter van de president is dierenliefhebber en dankzij haar is het houden van beren verboden. Ze zijn nu in een berenpark opgevangen. Als we stoppen voor het betalen van de statetax bij een huisje, staan er tientallen mannen met apen om ons heen. Een aap klimt op de stok van zijn begeleider en maakt salto's. Heel sierlijk, maar ook zielig. Dit is niet verboden, want apen zijn huisdieren.

In de heilige stad Vindravan bezoeken we een tempel. De tempel is voor een groot deel sierlijk opgebouwd uit wit marmer. De mensen aanbidden een overleden goeroe. Ze knielen op de grond, bidden en zingen. Een paar jongens bespelen instrumenten, één zingt Hara Krishna. Ze vormen een mix van westerse en Indiase jongens. De zanger roept mij en geeft zij kaartje en zegt: Welcome home. Er bidt ook een Europeaan, volledig in tranche loopt hij rond de tombe. Best vreemd omdat we in zuid India alleen tempels kennen met Indiase gelovigen. In de hal kopen we zoetigheid van kokos en het smaakt heerlijk.

We reizen door naar Sikandra, waar het mausoleum van Akbar is gebouwd. Gebouwd volgens de Mughal traditie is het een verfijnd gebouw, met aan vier zijden sierlijke poorten. De hoofdpoort is gebouwd van natuursteen met torens van wit marmer. Bewerkt met kleurige tegels. In de poort is een tekst ingelegd: Dit zijn de tuinen van Eden, kom binnen en leef voor eeuwig.

Het is een prachtig park met pauwen en herten. Het is zwaar bewolkt en tussen de buien door wandelen we door het park. We praten wat met families die het park bezoeken. Kleine gesprekjes want het zijn mensen van het platteland, die hun engels willen oefenen: This is my sister, this is my mother, this is my other sister.....we are big family. Kindjes geven ons voorzichtig een hand en groeten ons. Een enkeling wil op de foto.

Agra is een grote stad en ondanks de sublieme reputatie van de Taj Mahal, een smerige stad. Natuurlijk ook overvol, chaotisch en een grote afvalplaats. We willen de route weer maken die we 12,5 jaar geleden met de motor gemaakt hebben. Toen reden we over een zandweggetje over de oever van de Yamuna rivier. Vanaf die kant zie je de Taj Mahal op zijn mooist. Toen we er waren, liepen kamelen langs de rivier en lag de Taj Mahal op de achtergrond. De weg is geasfalteerd en aan de oevers is hoog prikkeldraad geplaatst, met wacht \posten voor militairen. Het is kennelijk een high risk object. Er is heel veel veranderd.

Ook bezoeken we de zogeheten Baby Taj, die officieel de Itimad-ud-Daulah heet. Het is een kleine Taj Mahal, ook mooi, maar minder goed in proporties. Vanaf de laatste poort kijk je over de rivier. Buffels grazen langs het water en baden in de rivier. Op de achtergrond zie je Agra en hoor je vooral de chaos van de stad op de andere oever.