Hallo trouwe
lezers, weer een berichtje uit Rajasthan,
We zijn in het
stadje Ramgarh dat in 1791 gesticht is. Oude, prachtige havellis
(soort koopmanshuizen) zijn vervallen en worden meestal bewoond door
caretakers. Ze mogen er gratis wonen. Bewoners nodigen ons uit om hun
huis te bekijken. De beschilderingen van binnen en buiten zijn
schitterend. De eigenaren zijn de vaak nog steeds rijke handelslui.
Ze zijn vooral rijk geworden van de opium- en katoenhandel. Ze wonen
nu meestal in Mumbai of Delhi. Weer anderen verblijven in Londen. De
huizen zijn vaak gigantisch. Ze hebben een groot binnenhof, en dan
nog een tweede hof, waar de gasten niet mogen komen. 50 tot 100
kamers is geen uitzondering. Vaak weten de eigenaren, nabestaanden
van de familie niet eens dat ze over dit stulpje beschikken. Ze zijn
meer geïnteresseerd in de gebouwen en grond in Mumbai en Delhi of
Calcutta.
Jammer dat er
geen plan is om de gigantische panden te behouden en te restaureren.
Er is er 1 omgebouwd tot hotel – ook gelijk het enige hotel in het
stadje.
Als we bij een
vervallen tempeltje staan, nodigt een oude man ons uit om binnen te
kijken. Hij zoekt de sleutel. Onderin de eeuwenoude sierlijke
bijgebouwen slaapt het vee en boven de wonen een of meerdere
gezinnen.
Het stadje is
gemengd hindoe en moslim. De ene keer klinken de mantra's en
ritmische klok- en trommelgeluiden. De andere keer zingt iemand
langdurig en dan hoor je de oproep voor het gebed van de moskee. Daar
bovenuit klinkt het hoge geroep van een pauw vanaf het dak.
De volgende dag
slapen we in het paleis van het nog kleinere Mahansar. De oude
adellijke familie heeft moeite om het paleis te onderhouden en
verhuurt gedeelten. Wij slapen in een fantastische, sierlijk
beschilderde suite met voorkamers, liggedeelten bij het raam en een
heerlijke dakterras. De schilderingen op de muren zijn authentiek,
net als het houtsnijwerk van de deuren en plafonds. Het is de mooiste
ruimte waar we ooit geslapen hebben. Je voelt je er echt een
Maharadja. Op het hoogste punt van het paleis roept tegen de avond
een pauw.
We dineren in
een aparte eetkamer en gebruiken zilveren bestek, worden netjes
bediend en krijgen heerlijke gerechten voorgeschoteld. Vooral de
gevulde tomaat is een topper.
Het toch kleine
dorpje heeft ook een paar havelli's. Zeer verfijnd beschilderd aan de
binnenkant. Veel goud en vertellingen over Krishna. Een ander weer
frivoler met een danszaal met glazen kroonluchters en hele grote
spiegels uit België, schilderijen uit Rusland. De vrouwen dansten en
de mannen keken vanaf de balustrades. Dat hebben we nog nergens
gezien.
De volgende
dagen bezoeken we de steden Mandawa, Nawalgarh en Jhunjhunu. Het zijn
grotere steden en ook toeristisch. Een paar havelli's zijn prachtig
hersteld. Maar we gaan ook naar Dundlop, een klein dorpje is ook
weer een hele mooie havelli van de familie Goenka met authentieke
inrichting, zoals slaapkamers, vergaderruimtes, een keuken en een
kleedkamer. Overal hangen nog de waaiers waarmee de bedienden de
lucht koelden – we hebben het geprobeerd en het werkt prima. In de
slaapkamer loopt een touw via een katrol naar buiten zodat het
echtpaar onbespied bewaaierd kon worden.
De afgelopen
dagen weer zo veel gezien. Het ronddwalen in het kleine Ramgarh en
Mahansar is het nog het leukst omdat het authentiek is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten