Ja hoor, onze eerste dag en de hittegolf is voorbij. De kranten schrijven over de komst van de moesson en een val van de temperatuur van zo'n 10°C. Het is nu zo'n 35°C. Zelfs voor de Indiërs werd de warmte ondraaglijk. We slapen in het Tara Palace Hotel in Old Delhi.
Eerst maar eens lokale simkaarten regelen, zodat we elkaar en anderen goed kunnen bellen. Een ouder echtpaar beheert een winkeltje en vullen het formulier in. Ze maken een kopie van ons paspoort en we geven een pasfoto. Tussendoor helpen ze andere klanten. We nemen er de tijd voor, maar de man legt het ingewikkelde systeem van roaming en kostenbeheersing geduldig uit. De kaart geldt alleen voor Delhi en buiten de stad betaal je roamingkosten. Hij weet die kosten weer te voorkomen door een speciaal abonnement af te sluiten dat 48 Rupiees extra kost (slechts €0,60).
In de loop van de dag worden de straten steeds drukker en hele legers mannen dragen loodzware lading van de werkplaats naar de winkel. Verpakt in houten kisten en die zijn weer met jute bekleed. Ze lopen zeer stevig door in de hitte. Later lopen we door de Khari Baoli – de specerijenmarkt. Duizenden mannen lopen met juten zakken op hun hoofd vol specerijen door de straten. Anderen duwen volgeladen handkarren voor zich uit. De middenklasse laat zich door fietsriksja's vervoeren. Het is er stampvol en alleen schuifelen is mogelijk. Vooral goed opletten, want de sjouwers en karren komen van alle kanten en kunnen moeilijk remmen.
Islamitische gebedshuizen, tempels van sikhs en hindoes en een enkel kerkje zie je verspreid over heel Old Delhi. We houden een fietsriksja aan voor de terugweg en de fietser wurmt zich behendig door de files van riksja's en auto's. Eindelijk begint de moesson. De lucht wordt zwart en even later stortregent en dondert het. Nog even later paniek onder het hotelpersoneel. Ze schreeuwen en rennen rond, de stroom valt uit. Ik ruik een brandlucht. Toch maar even kijken...het dak is deels ingestort en het water stroomt naar binnen. Even later hebben we weer elektriciteit en is de rust terug.
Om 22.00 uur besluiten we in de wijk nog naar eten te zoeken. Het is aardedonker en we weten dat er een goede eetgelegenheid in de buurt van de Jama Masjid (de grote moskee) is. De moskee is in het donker eenvoudig, maar mooi verlicht en straalt vanaf de hoge trappen en de heuvel over de stad. We lopen over de katoenmarkt, waar ze tegenwoordig van alles verkopen - behalve katoen. In het donker slapen, bijna onzichtbaar, honderden mannen onder doeken als gebrekkige bescherming tegen de stortregens. Soms klinkt er schelle citarmuziek uit een transistor en kletsen de mannen. Op aparte plekjes slapen de vrouwen met hun kinderen dicht tegen hen aan. Een grote hond ligt op het dak van een nieuwe personenauto en paarden en geiten zijn achter de muurtjes ondergebracht. Het restaurantje (Kareems) vinden we als we een zijsteegje van een meter door te worstelen. Na dat dat steegje kom je in een andere, schone wereld met lekkere geuren. Naar Indiase begrippen schoon dan, want Rob van de Smaakpolitie zou hier toch wel gek worden. Het restaurant heeft een goede reputatie en het is er superdruk. Het eten smaakt verfijnd en is dus prima.
Wel beste mensen, dit was ons eerste berichtje...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten